Bebekler dünyaya ağlayarak gelir ve ondan sonra da oldukça sık ağlarlar.

Ağlamak, bebeklerin ?kendi dillerinde? konuşmasıdır. Hem bebekler oldukça sabırsızdır ve yaşamak için gereken her şeyde başkasına bağlı oldukları için, isteklerinin hemen yerine getirilmesini arzu ederler. Ağlayan bebeğiniz size şöyle demektedir: ?Sevgili anneciğim, ben ancak böyle konuşabiliyorum, onun için bu kadar sık ağlıyorum.

Karnım acıkmış, uykum gelmiş veya altım kirli olabilir. Belki de başka bir rahatsızlığım var veya yalnızca seni yanımda görmek istiyorum. Eğer aç olduğumu düşünüyorsan beni besle.

Böylece ben de ağlamamın bir işe yaradığını öğrenmiş olurum. Hele ki beslerken başımı okşar ve gözlerimin içine bakarsan! Eğer altım kirliyse lütfen değiştir, böyle kirli duramam ki! Yok eğer, başka bir nedenden dolayı ağladığımı düşünüyorsan, sen ne yapacağını bilirsin!? Aslında zaman geçtikçe, bebeğinizin ağlamalarının ne anlama geldiğini daha kolay anlayacaksınız. Örneğin, acıktığı zaman farklı, rahatsız olduğu zaman farklı şekilde ağladığını göreceksiniz. Gaz sancısı varsa aniden ağlamaya başlayacak ve sancısı geçince de aniden susacaktır. Bazen de bebekler, görünür herhangi bir neden olmadan ağlarlar.

Bebeğiniz belki de günün yorgunluğunu atmaya çalışıyordur. İlk ayının içindeki bebeklerde ağlarken göz yaşının olmadığını göreceksiniz. Gözyaşı daha sonra ortaya çıkacaktır. Tüm çocukluk çağı boyunca zaman zaman çocuğunuzun ağladığını göreceksiniz, ancak 3 aylıktan sonra bebeğiniz kendini daha iyi ifade etme olanağına kavuşacağı için ağlamaları azalacaktır.